Hversdagshugleiðingar

Ég er svo stolt af börnunum mínum. Þau stóðu sig bæði svo vel í prófunum. Sonurinn kom heim með þessa fínu einkunn, 10 í stærðfræði, 10 í lesskilning og 9,5 í málfræði. Gerði eina villu í stafstetningunni.

Í kvöld var svo útskrift hjá 10. bekkingnum mínum. Hún var að kveðja skólann sinn og gerði það með stæl. Var kölluð upp á sviðið, þrisvar sinnum, til að taka við verðlaunum. Hún hlaut verðlaun fyrir bestan árangur í íslensku og samfélagsfræði og svo fyrir hæðstu einkunn í samræmdu prófunum. Ég varð svo stolt og hrærð að það munaði minnstu að ég brysti í grát.

Ég sagði við dótturina, að minningar kvöldsins yrðu vistaðar í langtímaminninu. Það eru svona stundir sem gefa lífinu lit.