Hversdagshugleiðingar

Þegar maður er vafin frá ökkla upp í nára, geta hversdagslega hlutir orðið ótrúlega flóknir. Eitt af þeim er að fara í sturtu. Það er nefnilega ekki auðvelt að komast hjá því að bleyta umbúðirnar. Til að koma í veg fyrir það, fjárfesti ég í svokölluðum laxapokum. Langir og mjóir pokar sem passa vel utan um fótleggina. Síðan "teipa" ég pokana fyrir ofan og neðan umbúðirnar. Ætti að vera mjög auðvelt... en er það ekki. Einhvern veginn nær vatnið alltaf að smokra sér undir laxapokana (þó að þær séu festir allan hringinn) og bleyta allar umbúðirnar. Það er alveg sama hvað ég reyni, þær blotna alltaf.

Þá er bara að þurrka þær vandlega með hárblásara. Eitthvað segir mér að það sé ekki gott að láta blautar umbúðir liggja á sárunum.