Hversdagshugleiðingar

Suma morgna verð ég bara hreinlega að "snúsa" vekjaraklukkuna mína og halda áfram að dreyma. Það er þegar ég er í miðju verkefni í draumnum og þar sem ég er vel upp alin vil ég að sjálfsögðu klára verkefnið.

Það var einmitt þannig draumur, sem mig dreymdi í morgun. Ég þurfti að finna mömmu á ættarmótinu, af því að það var síminn til hennar. Ég var sem sagt stödd á ættarmóti, á Broadway og þurfti að finna mömmu til að hún gæti staðfest það við lögregluna að ég væri sú sem ég segðist vera. Ég var með fullt af gömlum námsbókum í poka, sem ég ætlaði svo að skipta á skiptibókamarkaðinum (sem var einhverra hluta á ættarmótinu á Broadway), áður en það lokaði hjá þeim.

Stundum eru draumar alger steypa. Af hverju var mig að dreyma svona rugl.