Hversdagshugleiðingar

Mér virðist vera alveg lífsins ómögulegt að koma grislingunum í skólann á réttum tíma. Það kemur stundum fyrir að við erum heilum 2-3 mínútum of sein. Ég er búin að reyna ýmsar aðferðir og fá ótal ráð, en allt virðist bregðast. Þau eru bara drollarar á morgnana og sama hvað ég geri, ætlar það ekki að lagast. Ef ég vek þau fyrr drollla þau bara lengur. Ekki reyna að segja mér hvernig ég á að fara að þessu, trust me, ég er búin að reyna það allt.

Ég held að stundum sé nauðsynlegt að viðurkenna ósigur og vanmátt. Hætta að rembast eins og rjúpa við staurinn og horfast í augu við raunveruleikann. Ég held að ég verði bara að fara að leita mér að nýju starfi.

Ein í mánudags-skapi.