Hversdagshugleiðingar

Greyið Trítla mín er ósköp aumingjaleg að sjá í dag. Hún var í árlegri sprautu í gær og hún virðist eitthvað hafa farið illa í hana. Hún vill ekki tala við neinn og helst vera látin í friði. Í morgun ældi hún svo yfir stofuteppið og var voðalega vesældarleg.

Ég var með mikið samviskubit að skilja greyið eftir eina heima. Það hvarflar að mér að fara fyrr heim í dag, því ekki get ég hringt í hana til að athuga hvernig henni líður.