Monday, September 08, 2008

 

Pabbi minn

Elsku pabbi minn hefði orðið 63 ára í dag. Mér verður alltaf hugsað til hans í þessum mánuði, bæði af því að hann átti afmæli 8.september og einnig af því að hann lést 16.september. Þó að það séu komin 17 ár síðan hann lést, sakna ég hans og hugsa oft til hans.

Þetta lag kemur alla tíð til með að minna mig á hann:

You've got a friend
When youre down and troubled
And you need a helping hand
And nothing, whoa nothing is going right.
Close your eyes and think of me
And soon I will be there
To brighten up even your darkest nights.

You just call out my name,
And you know whereever I am
Ill come running, oh yeah baby
To see you again.
Winter, spring, summer, or fall,
All you have to do is call
And Ill be there, yeah, yeah, yeah.
Youve got a friend.

If the sky above you
Should turn dark and full of clouds
And that old north wind should begin to blow
Keep your head together and call my name out loud
And soon I will be knocking upon your door.
You just call out my name and you know where ever I am
Ill come running to see you again.
Winter, spring, summer or fall
All you got to do is call
And Ill be there, yeah, yeah, yeah.

Hey, aint it good to know that youve got a friend?
People can be so cold.
Theyll hurt you and desert you.
Well theyll take your soul if you let them.
Oh yeah, but dont you let them.

You just call out my name and you know wherever I am
Ill come running to see you again.
Oh babe, dont you know that,
Winter spring summer or fall,
Hey now, all youve got to do is call.
Lord, Ill be there, yes I will.
Youve got a friend.
Youve got a friend.
Aint it good to know youve got a friend.
Aint it good to know youve got a friend.
Youve got a friend.

Comments:
Það er gott að minnast þeirra sem eru farnir - þó að það geti stundum verið erfitt.
 
Þetta verður auðveldara með árunum. Ég var svo lengi reið eftir að pabbi dó, aðallega vegna þess að hann dó svo ungur. Hann var nýorðin 46 ára þegar hann dó, hmm ég næ því eftir fjögur ár.
 
Það hlýtur að vera sérstaklega sárt að missa foreldri sitt svona snemma. En reyndar er það alltaf sárt. Gott að vita að þetta verði auðveldara með árunum. :)
 
Er ekki sagt einhvers staðar að tíminn lækni öll sár.
 
Post a Comment

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?