Hversdagshugleiðingar

Er ekki eðlilegt að maður hafi það á tilfinningunni að allt gangi á afturfótunum á þessum degi.

Sonurinn lenti í klandri AFTUR. Jú, hann virðist vera eitthvað hrifinn af þessum flísum, eða ekki, því hann var aftur gripinn við að brjóta flís. Dagurinn byrjaði sem sagt hjá skólastjóranum. Í þetta skiptið stóð hann til hliðar og rétti hinum grjót til að kasta í flísarnar. Hann var miður sín yfir þessu og kvartaði yfir því að nú yrði hann settur í sjónvarpsbann, en virtist ekki gera sér grein fyrir því ÁÐUR en hann framdi verknaðinn.

Fréttablaðið virðist bara ekki ætla að rata heim til mín. Ég held að þessi símsvari sé bara plat, því það hefur ekkert að segja að tala inn á hann sjö sinnum. Ég veit að það er náttúrulega bilun að halda áfram að hringja, en ég er nú einu sinni svo þrjósk að ég er búin að heita því að hringja tíu sinnum áður en ég gefst upp.

EN pallurinn minn er amk næstum því fullkláraður og það er föstudagur í dag, svo það er nú eitthvað til að gleðjast yfir.