Hversdagshugleiðingar

Ég hef nú ekki verið sú duglegasta á blogginu undanfarið, enda virðist það ekki skipta miklu máli. Allavega. Langaði bara svo að punkta niður, hvað ég skemmti mér vel um helgina.

Lopapeysu/tjaldpartíið tókst alveg þrusuvel, þótt að færri hefðu mætt en áætlað var. Við "svilkonurnar" tókum völdin í eldhúsinu og göldruðum fram þessa líka ljúffengu sjávarréttasúpu, eftir uppskrift frá Óla kokk. Alveg ótrúlega einföld súpa, sem bragðast eins og hún hafi verið gerð frá grunni. Með þessu skárum við niður ca.100 rúnstykki. Þrátt fyrir að maturinn hafi heppnast vel, tók systir mín þá ákvörðun að á næsta ári (þetta er víst orðin hefð núna), ætlaði hún að redda grillum og láta fólk bara mæta með mat á grill. Mjög góð hugmynd, því þá situr hún ekki uppi með 30 lítra af súpu.

Sálarballið var alveg ágætt. Alveg stappað í Hlégarði og varla hægt að hreyfa sig á dansgólfinu. Þá var bara að nota olnbogana og gefa ekkert eftir. Eitthvað týndi maður nú af samferðafólki sínu, en ég var mestan hluta kvöldsins með Kristínu. Það má eiginlega segja að ég hafi kynnst henni almennilega þetta kvöld og komst að því að hún er jafn skemmtileg og bróðir hennar. Eftir ballið, var mikið vandamál að finna leigubíl. Við "svilkonurnar" gegnum því gallvaskar hálfa leiðina í bæinn, enda gott veður og hressandi að vera úti í fersku lofti. Við náðum svo loksins leigubíl við Úlfarsfell. Kristín vildi helst fara á Ölstofuna, en einhver lítil skynsemisrödd sagði mér að nú væri best að fara heim. Maður getur nú stundum verið skynsamur.