Hversdagshugleiðingar

Sigrún kórstjóri hélt áfram á sínum geysispretti á kóræfingu í gærkvöldi. Ég held hreinlega að manneskjan sé að reyna að setja nýtt hraðamet. Við erum að vísu að æfa fyrir kóramót, vortónleika og utanlandsferð, svo það veitir víst ekki af. Þar sem þetta er annað árið mitt í kórnum, er ég ein af þeim sem andvarpa þegar hún segir "þetta höfum við nú sungið áður", eða "þetta kunna nú flestir frá ......". Það þýðir að ég þarf að leggja mig fram við nótnalestur, því það verður rennt yfir þetta lag nokkuð hratt og án þess að taka hverja rödd fyrir sig.

Annars vaknaði ég upp í nótt við það að önnur daman á heimilinu reyndi að læða kærastanum sínum inn um gluggann. Þegar ég hastaði á hana og sagði henni að þetta væri bannað í mínu húsi, leit hún á mig stórum, grænum augum og mjálmaði. Ég sé að ég verð að fara að æfa mig strax á ræðunni minni um að kærastar séu bannaðir um miðjar nætur.